Een stroatweg uut de Franse tied
was vake òfezet met eik’n.
Een bochte meer, dat gaf toen niet,
a’j ’t volgend darp maar es bereikten.
Veurbie de bos van “’t Wezevel”
verrödt de bocht’ge eikenrieje
de olde richtinge deur ’t veld,
van hoge sniemaïs noe weer vriej:
Patronen bruun, gèèl in ’t zand;
de bane van olde klinkers
volgt d’ogen verderop in ’t land
en rust dan bie ’t troepjen pinken
onder die wiede weideboom,
neerhangend hoast tut op de boadem.
“Hombroake”’s beeste lik doar loom
te kauwen en komt er op oadem.
Bie ‘t “Nieje Sliekhuus”bög de weg
nog weer terugg’ noar ’t olde spoor;
“Beukelaarsweg”neump ze um doar:
de Olde stroatweg is terecht.
De Beukelaarsweg waar je nu op staat, heette vroeger de Oude Straatweg en liep tussen Deventer en Apeldoorn via Twello en Teuge. Het was een kronkelige weg die begin jaren ‘50 recht gemaakt is.
Volg de weg naar nummer 5.